Zachęcamy do zapoznania się z informacjami na temat zwierząt zagrożonych wyginięciem.
- MORŚWIN KALIFORNIJSKI (zdjęcie z zasobów Internetu w galerii)
Gatunek: ssak z rodziny morświnowatych
Nazwa: Phocoena sinus
Długość: 140-150 cm
Masa: ok. 50 kg
Długość życia: ok. 21 lat
Występowanie: północna część Zatoki Kalifornijskiej
Siedliska: wody przybrzeżne
Status: krytycznie zagrożony
Ten mały morświn został odkryty dopiero w 1958 roku. Jest najmniejszym z delfinów i jednym z mniejszych waleni. Ma mniejszą głowę i krótszy pysk w porównaniu z innymi waleniami, ciemnoszare ubarwienie grzbietu z jaśniejszym spodem. Płetwa grzbietowa trójkątna i znacznie wyższa w stosunku do ciała niż u innych morświnów. Zęby tego gatunku mają łopatkowaty kształt. W górnej szczęce jest ich 20-21 par, zaś w żuchwie 18 par. Rzadko spotykany w wodach o głębokości powyżej 30 m. Spotykany pojedynczo lub w małych grupach. Żywi się rybami i kałamarnicami. Gatunek bardzo rzadki, uważany za najbardziej zagrożonego wyginięciem przedstawiciela rodziny jak i w ogóle ssaka. Największym zagrożeniem dla gatunku są przypadkowe odłowy w sieci rybackie, co spotyka szczególnie młode osobniki.
- LAMPART AMURSKI (zdjęcie z zasobów Internetu w galerii)
Gatunek: ssak z rodziny kotowatych
Nazwa: Panthera pardus orientalis
Masa: dorosłe osobniki ważą przeważnie ok. 40–50 kg, ale znane są też takie, które osiągnęły masę 75 kg
Występowanie: Rosyjski Daleki Wschód, głównie w Parku Narodowym "Ziemia Leoparda" oraz w północno-wschodnich Chinach. Kiedyś występował także na Półwyspie Koreańskim, jednak już się go tam nie spotyka.
Siedliska: lasy liściaste i mieszane
Status: krytycznie zagrożony
Lampart amurski znany jest również jako lampart dalekowschodni, lampart mandżurski lub lampart koreański. To podgatunek lamparta plamistego, który żyje dziko tylko w dalekowschodniej Azji, w miejscu, w którym granicę między Rosją a Chinami wyznacza rzeka Amur. Podobnie jak inne lamparty, lampart amurski może biec z prędkością do 37 mil na godzinę. To niesamowite zwierzę skacze ponad 19 stóp w poziomie i do 10 stóp w pionie. Lampart amurski jest samotnikiem, prowadzi nocny tryb życia. Dłuższe i szersze niż u innych lampartów łapy ułatwiają mu poruszanie się po śniegu. Żywi się głównie jeleniowatymi i mniejszymi ssakami. Żyją przez 10-15 lat, a w niewoli do 20 lat.
Jest to jeden z najbardziej zagrożonych gatunków ssaków drapieżnych na świecie. Jego głównym wrogiem jest człowiek – jeden lampart jest wart 50 tysięcy dolarów. Najcenniejsze jest jego futro, a także niektóre organy wewnętrzne wykorzystywane przez chińską tradycyjną medycynę do sporządzania rozmaitych, ponoć leczniczych mikstur. Ponadto siedliska tych zwierząt są masowo niszczone przez nielegalny przemysł drzewny.
- SAOLA WIETNAMSKA (zdjęcie z zasobów Internetu w galerii)
Gatunek: ssak z rodziny wołowatych
Nazwa: Pseudoryx nghetinhensis
Wysokość: osiąga ok. 85 cm wysokości
Masa: do 90 kg wagi
Występowanie: prowincje wietnamskie Nghe An i Ha Tinh, pewne obszary Laosu
Siedliska: tropikalne lasy, lasy suche i monsunowe, doliny rzek
Status: krytycznie zagrożony
Saola (wymawiane: sow-la) to gatunek odkryty w maju 1992 roku. Podczas wspólnej ankiety przeprowadzonej przez Ministerstwo Leśnictwa Wietnamu i WWF w północno-środkowym Wietnamie. Zespół znalazł czaszkę z niezwykłymi długimi, prostymi rogami w domu myśliwego i wiedział, że to coś niezwykłego. Odkrycie okazało się jednym z największych w nauce od ponad 50 lat i jednym z najbardziej spektakularnych odkryć zoologicznych XX wieku.
Saola wietnamska to zwierzę przypominające antylopę z rogami oryksa. Ma sierść szczeciniastą, koloru bordowego z pasami czarnymi i białymi na nogach i głowie. Charakterystyczne są dwa równoległe rogi o ostrych końcach, które mogą osiągać 20 cali długości i występują zarówno u samców, jak i samic. Zwierzę to żywi się roślinnością, głównie liśćmi figowców rosnących wzdłuż rzek. Generalnie żyje w małych grupkach liczących do pięciu osobników.
Szacuje się, iż żyje w liczbie około 50 sztuk, wyłącznie na wolności. Zwierzę to jest zwane przez tubylców saht-supahp, co oznacza "uprzejme zwierzę", zapewne z powodu cichego sposobu poruszania się w lesie. Prawdopodobnie to właśnie ten gatunek był wzorem dla mitologicznego jednorożca i często jest nazywany jednorożcem azjatyckim.
- WSCHODNI GORYL NIZINNY (zdjęcie z zasobów Internetu w galerii)
Nazwa: Gorilla beringei graueri
Wysokość: maksymalna wysokość stojąca samca - 185 cm, samicy - 160 cm
Masa: w samiec - około 210 kg, samica - około 100 kg
Występowanie: Afryka (Dorzecze Kongo)
Siedliska: lasy
Status: krytycznie zagrożony
Wschodni goryl nizinny, znany również jako goryl Grauer, jest największym z czterech podgatunków goryla. Od innych goryli wyróżnia się krępym ciałem, dużymi dłońmi i krótkim pyskiem. Pomimo swoich rozmiarów odżywiają się głównie owocami i innymi roślinami. Wschodnie goryle nizinne są bardzo towarzyskie i spokojne, żyją w grupach od dwóch do ponad 30 osobników.
Lata niepokojów społecznych w Demokratycznej Republice Konga odcisnęły swoje piętno zarówno na populacji goryla nizinnego, jak i goryla górskiego. W ciągu ostatnich 50 lat jego zasięg zmniejszył się z 8100 mil kwadratowych - mniej więcej wielkości stanu Massachusetts - do około 4600 mil kwadratowych obecnie. Podgatunek ten może obecnie zajmować tylko 13% swojego historycznego zasięgu. W połowie lat 90. było prawie 17 000 goryli z nizin wschodnich, ale naukowcy szacują, że populacja zmniejszyła się o ponad 50% od tego czasu.
Zagrożenia dla przetrwania goryla nizinnego obejmują kłusownictwo (dla mięsa), niepokoje społeczne i niszczenie siedlisk goryla poprzez pozyskiwanie drewna, wydobycie i rolnictwo.
- SZYMPANS ZWYCZAJNY (zdjęcie z zasobów Internetu w galerii)
Gatunek: wąskonosa małpa z rodziny człowiekowatych
Nazwa: Pan troglodytes
Wysokość: średnio 100 cm
Masa: w stanie dzikim - samiec do 40 kg, samica ok. 30 kg, w niewoli - samiec do 90 kg, samica do 80 kg
Długość życia: w warunkach naturalnych długość życia szympansów zwyczajnych mieści się w granicach 40-45 lat. W niewoli notowano przypadki starszych osobników
Występowanie: zachodnia i środkowa Afryka równikowa
Siedliska: dżungla, sawanna, górskie lasy
Status: zagrożony
Szympansy uważane są za zwierzęta wysoce uspołecznione oraz bardzo ekspresyjne, okazują uczucia wieloma gestami i minami. Szympans zwyczajny prowadzi nadrzewny i naziemny tryb życia. Typową cechą zachowania szympansów jest budowa gniazd, umieszczonych na drzewie od 5 do 40 m nad ziemią. W swoich siedliskach spędzają one większość dnia. Kiedy schodzą na ziemię, zwykle poruszają się na czworakach, choć mogą poruszać się w postawie dwunożnej. Szympansy są zwierzętami wszystkożernymi. Zjadają głównie rośliny, od czasu do czasu owady (termity, mrówki) lub mięso.
Wszystkie podgatunki szympansa zwyczajnego narażone są na wyginięcie. Populacje zachodnioafrykańskie są rozproszone i stosunkowo małe, przez co podatne na zagrożenia. Podgatunki występujące w środkowym i wschodnim obszarze występowania całego gatunku są często celem polowań.
- NOSOROŻEC CZARNY znany też jako nosorożec spiczastonosy, nosorożec zwyczajny (zdjęcie z zasobów Internetu w galerii)
Gatunek: ssak kopytny z rodziny nosorożcowatych
Nazwa: Diceros bicornis
Wysokość: 5,2 stóp (1,4-1,8 m)
Masa: 1760-33,080 funtów (0,8-1,4 t)
Długość życia: wynosi zazwyczaj 30–35 lat; najwyższy odnotowany wiek to 49 lat
Występowanie: południowa i wschodnia Afryka (obszar Angoli, Mozambiku, Kenii, Namibii, Republiki Południowej Afryki, Tanzanii, Zimbabwe. Wymarły w Czadzie, Kamerunie, Rwandzie i prawdopodobnie w Etiopii)
Siedliska: półpustynna sawanna, lasy, lasy, mokradła
Populacja: w 2010 r. liczyła 4800 osobników
Status: krytycznie zagrożony
Czarne nosorożce to mniejszy z dwóch afrykańskich gatunków nosorożców. Najbardziej zauważalną różnicą między białymi i czarnymi nosorożcami jest ich zaczepiona górna warga. Czarne nosorożce to roślinożercy, chwytną górną wargą bez trudu zrywają liście i zdrewniałe gałązki. Rozcierają je szerokimi i płaskimi zębami trzonowymi. Zjadają kolce o długości nawet 10 cm. Mają dwa rogi, a czasami trzeci, mały róg boczny.
Populacja czarnego nosorożca dramatycznie spadła w XX wieku. Czarny nosorożec jest uważany za krytycznie zagrożony. Róg nosorożca - jego najlepsza broń - stał się przyczyną jego niemal całkowitej zagłady, a to za sprawą jego znaczenia dla człowieka. W medycynie Wschodu uznaje się bowiem sproszkowany róg nosorożca za remedium na choroby wątroby, serca, skóry, nerek, a także za doskonały afrodyzjak. Naukowcy stwierdzili, że róg nosorożca nie ma żadnych właściwości leczniczych - składa się wyłącznie z keratyny, czyli budulca paznokcia.
- ŁUSKOWIEC CHIŃSKI znany też jako łuskowiec pięciopalczasty, pangolin chiński, pangolin pięciopalczasty (zdjęcie z zasobów Internetu w galerii). Zobaczcie film na kanale YT: https://www.youtube.com/watch?v=9w57uhCyTh4
Gatunek: ssak z rodziny łuskowcowatych
Nazwa: Manis pentadactyla
Długość ciała: od 55 do 80 cm
Masa: 4,4-7 funtów (2,3-7 kg)
Występowanie: południowa-wschodnia Azja (są spotykane na terytoriach Nepalu, Wietnamu, południowych Chin, północno-wschodnich Indii oraz wysp Hajnah i Tajwan)
Siedliska: zamieszkują głównie tereny leśne, w tym lasy tropikalne i bambusowe
Status: krytycznie zagrożony
Przedstawiciele tego gatunku wiodą samotniczy, nocny tryb życia: spędzają dni ukryte w norach, zaś wieczorem udają się na żer. Ich pokarm stanowią głównie mrówki i termity. Na ziemi poruszają się powolnie, opierając się na przednich łapach, choć są zdolne do szybkiego biegu na tylnych kończynach. Potrafią pływać oraz sprawnie wspinają się na drzewa, wspomagając się silnie umięśnionym ogonem. Wydłużone, obłe ciało jest niemal całkowicie pokryte keratynowymi nachodzącymi na siebie łuskami o średnicy od 2 do 5 cm. Nieosłonięta nimi jest brzuszna strona tułowia oraz, częściowo, kończyny i niewielka głowa. Jeśli zostanie zaatakowany, zwinie się całkowicie w kulkę, podczas gdy ostre łuski na ogonie mogą zostać użyte do uderzenia.
Poważne zagrożenie dla stale malejącej populacji tego gatunku stanowią kłusownictwo oraz nielegalny handel. Mięso tych zwierząt jest cenionym daniem w Chinach oraz Wietnamie, a tradycyjna medycyna chińska przypisuje sproszkowanym łuskom właściwości lecznicze, w tym poprawę krążenia krwi i stymulowanie laktacji u kobiet.
